Το τραγούδι της Άμμα

watch?v=oANZHMov05o
«Κάθε άνθρωπος στον κόσμο ας κοιμηθεί δίχως φόβο,
έστω για μια νύχτα, ας κοιμηθεί δίχως φόβο.
Κάθε άνθρωπος στον κόσμο ας γεμίσει το στομάχι του,
έστω για μια μέρα, ας γεμίσει το στομάχι του.
Είθε να υπάρξει μια μέρα δίχως βία,
με κανένα τραυματισμό, με καμία βλάβη.
Όλοι οι άνθρωποι μικροί και μεγάλοι ας βοηθήσουν τους φτωχούς,
έστω για μια μέρα ας υπηρετήσουν αφιλοκερδώς.
Αυτό είναι τ΄ όνειρό μου
Αυτή είναι η προσευχή μου
Η αγάπη είναι η απάντηση, η αγάπη είναι ο τρόπος.
Η αγάπη είναι η απάντηση, η αγάπη είναι ο τρόπος.”

Το παλικάρι έχει καημό

 

To palikari exei kahmo – Antwnis Kalogiannis)
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης – Mikis Theodwrakis
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Άλλες ερμηνείες:
Αντώνης Καλογιάννης
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ: ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΛΕΙΝΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ(70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ)

Το παλικάρι έχει καημό
κι εγώ στα μάτια το κοιτώ
και το κοιτώ και δε μιλώ
απόψε, απόψε που έχει τον καημό

Βδομάδα πάει χωρίς δουλειά
κι έξω χιονίζει και φυσά
χωρίς τσιγάρο και δουλειά
απόψε, απόψε μου σκίζει την καρδιά

Το παλικάρι έχει καημό
μα όταν κοιτάει τον ουρανό
τα μάτια του είναι δυο πουλιά
απόψε, απόψε το δάκρυ μου κυλά.

Το σφαγείο

Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό.

 

Σαν το μετανάστη

ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Zulfi Livaneli
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας || Γιώργος Νταλάρας & Halil Moustafa ( Ντουέτο ) || Μελίνα Κανά

Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να ‘ρθει χαραυγή

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί
κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή
και σ’ ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί

Σάι Μπάμπα

«Στον Αλλάχ που πιστεύεις
πώς τ’ αντέχεις αυτά;
Πώς μπορείς και λατρεύεις
μοναχά τα λεφτά;

Και τι πας να προφτάσεις
τι κορνάρεις, γιατί,
λες και πρώτος θα φτάσεις
στ’ ουρανού το γιαπί;

Αυτά που χτίζουν οι ψυχές
που ξέρουν ν’ αγαπάνε
οι πονηροί χρηματιστές
ποτέ δεν τα πουλάνε.

Στ’ όνομα του Σάι-μπάμπα
πού είναι λέει ο Θεός,
σβήσε λίγο τη λάμπα
για ν’ ανάψει το φως.

Τη σπάθα σήκωσε και πάλι

Στίχοι: Παύλος Μάτεσης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Τη σπάθα σήκωσε και πάλι
Του ξένου πάρε το κεφάλι
Τον θάνατό σου καρτεράνε
Χτύπα προτού σε φάνε

Αδέρφι την καρδιά σου να ‘ν’ ατσάλι
Κάνε την καρδιά σου φυλακή
Ό,τι μας κλέψανε
Και μας ντροπιάσανε
Αν θες να τ’ αναστήσεις πάλι
Σήκωσε σπάθα φονική

Τη λευτεριά σου μην τη ζητιανεύεις
Το δίκιο σου με λόγια μη γυρεύεις
Τη σπάθα σήκωσε και πάλι
Του ξένου πάρε το κεφάλι
Τον θάνατό σου καρτεράνε
Χτύπα προτού σε φάνε

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα

Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης & Μαρία Δημητριάδη ( Ντουέτο )
Κατηγορία:
Μουσική

Ο προσκυνητής

Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ’ ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα ‘μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα ‘ναι αργά

Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι όταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να ‘σαι ζωντανή

Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ’ ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα ‘μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα’ναι αργά.

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Τα φλουριά

Τώρα τι να στα λέω τι να στα μολογώ
Μάθε μόνο τούτο- πούπαθα κι εγώ
Αν κρατάς χρυσάφι πλούτη και φλουριά
Δεν κατέχεις τίναι λευτεριά

Κράτησα τα φίδια μες στην ερημιά
Βιος μου και ρεγάλο και κληρονομιά
Μου΄φερναν καρύδια γάλα και ψωμί
Δίχως να γυρεύουν πλερωμή

Κι όταν κάποια νύχτα σώπασε η φωτιά
Σκάψανε του τοίχου τη ραγισματιά
Βρήκαν κερκοπόρτα και πρωί πρωί
Μούδειξαν το δρόμο στη ζωή

 

Ώσπου κάποιο βράδυ τρίξαν οι αρμοί
Κι άστραψε στην πόρτα λυγερό κορμί
Μια Βασιλοπούλα σαν τη Μαξιμώ
Πού΄χε δυο φιδάκια στο λαιμό

Πάρε λέει τα φίδια, βάλτα στη καρδιά
Και μεγάλωσέ τα σα μικρά παιδιά
Τονα είν ο Δράκος τάλλο ο Διγενής
Άξιο τους αδέρφι να γενεί

 

Τιναι τι κισμέτι τιναι το γραφτό
Πριν το μονοπάτι πάρω να κρυφτώ
Μούστησαν καρτέρι σε μια πατουλιά
Και μου κλαίγαν δένδρα και πουλιά

Ήταν μαύρη Τρίτη μαύρο δειλινό
Κι έχασα τον κόσμο και τον ουρανό
Σε μεγάλο κάστρο σε βαθειά σπηλιά
Με τους πεθαμένους αγκαλιά

 

Σέρημο φαράγγι σε λυποποριά
Έχασα μαντήλι μ εκατό φλουριά
Ξόρκισα το χώμα έκανα σταυρό
Πριν αποσπερώσει να τα βρω

Τότε καρασκέρι γροίκησα μακριά
Κι είδα μες στο ήλιο στην κακοπετριά
Τρεις αλογολάτες με βαριά σπαθιά
Και τις αλυσίδες αρμαθιά

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Πρώτη εκτέλεση: Χρύσανθος

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε

Κι εφέτος η πρωτοχρονιά στη φυλακή με βρίσκει
κι’ άδειο κανίσκι ειν’ η καρδιά και μαύρη γύρω μου ίσκιοι
Κι έτσι καθώς σε σκέφτομαι χαρά που μου ‘χεις λείψει
μου σιγοτραγουδά η βροχή του σύννεφου τη θλίψη
Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή
μητ’ όσο στη κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι
έχουμε τη ζωή πολύ πάρα πολύ αγαπήσει.

Θωμάς Μπακαλάκος και Γιώργος Υδραίος τραγουδούν το «μην καρτεράτε» σε στίχους Φώτη Αγγουλέ και μουσική του Θωμά Μπακαλάκο.

Όχι δεν πουλάμε

Πάει καλά φέτος η χρονιά,
πάει καλά, προκόψαν όλα τα σπαρτά.

Θα ‘ρθουν πάλι τσούρμο οι μεσάζοντες.
Θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες
κι εμείς στα ίδια θα ‘μαστ’ άλλη μια φορά,
μαςπαίρνουν της σοδειά φτηνά.

Όχι δεν πουλάμε.

Τα παιδιά κάνουνε χαρά,
τα παιδιά βλέπουνε μπόλικη σοδειά.

Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Δίσκος: Τα αγροτικά (1975)
Μουσική-Στίχοι: Θωμάς Μπακαλάκος
—–

Όμορφη που ΄ναι η Κρήτη

Όμορφη που΄ναι η Κρήτη
Ε και να ΄μουν αετός
να την καμάρωνα απ΄την κορφή του αγέρα.
Παντέρμη Κρήτη
πόσες γενιές φωνάζεις,
ποιος σ΄ακούει;
Φοβέρα θέλει κι ο Θεός
για να γενεί το θάμα Του.
Πιάσε το ντουφέκι,
πιάσε πάλι το ντουφέκι.

Μουσική Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία Φλέρυ Νταντωνάκη
Δίσκος Καπετάν Μιχάλης
Ηχογράφηση του 1970 στην Νέα Υόρκη στο σπίτι του Χατζιδάκι

Ρόδισε η ανατολή

Ρόδισε η ανατολή
κούνα παραμάνα το παιδί.
Ρόδισε η ανατολή
κούνα παραμάνα το παιδί.

Και ροβόλησε στη δύση
κούνα το παιδί
πριν τύχει και ξυπνήσει.

Η Φλέρυ Νταντωνάκη»δοκιμάζει» ένα νανούρισμα της Σμύρνης, σε ιδιωτική (κι ερασιτεχνική) ηχογράφηση του 1980. Το είχε πει παλιότερα κι ο Νίκος Χουλιαράς.

Μοραζάν

Προχωρεμένη νύχτα κι ο Μοραζάν αγρυπνάει
Σήμερα χτες αύριο εσύ το ξέρεις
Είναι μεγάλη η νύχτα κι ο Μοραζάν αγρυπνάει
Σήμερα χτες, αύριο, εσύ το ξέρεις.
Αδέρφια ξημερώνει κι ο Μοραζάν αγρυπνάει

Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Ποίηση: Pablo Neruda (μτφ. Δαν. Στρατηγοπούλου)
Ερμηνεία: Τάνια Τσανακλίδου
Δίσκος: Παραστάσεις – 1975 (Columbia 70190

Αηδονάλειε στήθος μου

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός
Ερμηνεία: Ειρήνη Παππά
Δίσκος: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι – 1977

( [ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ]
Εις το ποίημα, ένα απ’ τα σημαντικότερα πρόσωπα ήταν μία κόρη ορφανή
την οποίαν οι άλλες πλέον ηλικιωμένες γυναίκες είχαν αναθρέψει και την αγαπούσαν
όλες ως θυγατέρα τους.Η νέα ενθουσιασμένη στρέφεται νοερώς προς τον άγγελο
τον οποίον είδε στο όνειρό της να της προσφέρει τα φτερά του. Γυρίζει έπειτα
προς τες γυναίκες να τους ειπεί ότι αυτή τα θέλει τα φτερά πραγματικώς,
αλλ’ όχι για να φύγει, αλλά για να τα κρατεί κλεισμένα εκεί κοντά τους
και να περιμένει μαζί τους την ώρα του θανάτου. )

Άγγελε, μόνον στ’ όνειρο μου δίνεις τα φτερά σου;
Ιδού, που τα σφυροκοπώ στον ανοιχτόν αέρα
τα θέλω ‘γω, να τάχω ‘γω, να τα κρατώ κλεισμένα.

Εδώ π’ αγάπης τρέχουνε βρύσες χαριτωμένες
αηδονολάλειε στήθος μου, πριν το σπαθί σε σχίσει.
Με σας να πέσω στο σπαθί κι άμποτε νάμαι πρώτη!
Τα μάτια δείχνουν έρωτα για τον απάνου κόσμο.
Και στη θωριά του, είν’ όμορφο το φως και μαγεμένο!

Χωρίς φιλί, χαιρετισμό, χωρίς ματιά να δώσω.
Τα σπλάχνα μου κι η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν
κι όσα άνθια θρέφει και καρπούς τόσ’ άρματα σε κλειούνε.